Ook vandaag begint de dag weer vroeg met mijn vieze drankje. Na het innemen mag ik een uur nog niet eten maar ik mag na half negen niks meer eten omdat ik nuchter moet blijven voor de sedatie. Om kwart over zeven neem ik het drankje vlot en en snel in maar jammer genoeg spuug ik het weer uit. Dan maar vanmiddag in het ziekenhuis proberen.
Voordat we naar het ziekenhuis rijden, koop ik in de stad nog een doos 'Merci' voor Pepijn de slaapdokter. Ik vind het altijd gezellig en leuk bij hem en ik wil graag iets voor hem kopen. Daarna zijn we zonder files naar Utrecht gereden. Dit keer heeft mama gereden en heb ik achterin tegen papa aangelegen. Als ik uit de auto stap moet ik overgeven... Ik voel me ook in het ziekenhuis niet lekker maar gelukkig is er al een bedje voor me waar ik op kan liggen. Ik lig op de kamer met een jongen die vandaag, na twee jaar behandelingen, zijn laatste chemo krijgt! En daarom krijgt hij de laatste kraal voor zijn ketting: een bloem.
De controles gaan goed, mijn bloeddruk is goed en mijn temperatuur is 37,6 graden. Ook het bloedprikken gaat redelijk. Na de controles ga ik weer snel op mijn bedje liggen. Na een poosje horen we dat de waarde voor mijn bloedplaatjes/trombocyten 8 is. Bij een gezond meisje is de waarde ergens tussen de 150 en 400. Om een ruggenprik te krijgen moet het minimaal 10 zijn en daarom krijg ik eerst een bloedtransfusie. Hierdoor schuift alles op naar achteren en krijg ik ga ik pas rond vier uur onder sedatie.
We hebben nog een gesprek met de verpleegkundig specialist. Ik krijg te horen dat ik een sonde in mijn neus krijg om dat vieze medicijn toe te kunnen dienen. Met papa en mama had ik het er al over gehad. Ik weet wat het is maar ik weet niet of ik wel wil. De sonde wordt ook onder sedatie in mijn neus gestopt dus daar voel ik niks van. Na het gesprek moet ik snel weer terug zodat de bloedtransfusie gegeven kan worden.
Voordat de bloedtransfusie wordt gegeven wordt eerst mijn bloeddruk en temperatuur gemeten. Mijn temperatuur is nu 38,1. In overleg met de verpleegkundig specialist wordt besloten om toch de bloedplaatjes te geven maar wel de temperatuur in de gaten te houden. Niet veel later loopt de temperatuur op naar 38,7. Door de vertraging is er geen ruimte meer in de planning en wordt ik als spoed op de lijst gezet. Daarom ben ik pas om 17:30 aan de beurt om mijn ruggenprik te krijgen.
Omdat ik nu koorts heb, krijg ik te horen dat ik in ieder geval vannacht in het ziekenhuis moet blijven. Ik blijf op dezelfde afdeling maar ik word na een andere kamer verhuisd. Ook krijg ik direct een infuus met antibiotica. De bloedplaatjes zijn ondertussen ingelopen en ik mag naar de afdeling 'Dromendaris'. Dit is een andere afdeling dan 'normaal' maar ik ben daar al één keer eerder geweest. Dat was de dag na de opname in het ziekenhuis. Ze hebben toen mijn kastje geplaatst en de eerste beenmergpunctie en ruggenprik gedaan. Gelukkig is slaapdokter Pepijn er. Mama mag met me mee naar de behandelkamer (eigenlijk operatiekamer) totdat ik slaap. Terwijl ik slaap krijg ik een ruggenprik, spuiten ze chemo in mijn ruggenmerg en krijg ik een sonde.
Het eerste wat ik zeg als ik wakker wordt: "Ik heb zin in spaghetti!". Ik heb honger en papa en mama hadden beloofd om dit vanavond te eten. Helaas moet ik in het ziekenhuis blijven en moet ik maar afwachten wat ik kan eten. Van Pepijn krijg ik een perenijsje als troost. Ook heb ik gemerkt dat er nu een slangetje uit mijn neus loopt. Het voelt niet lekker en ik voel het als ik slik. Ik ben ook nog slaperig van de sedatie maar ik weet nog wel dat ik een cadeautje voor Pepijn heb. Mama heeft het gelukkig meegenomen. Hij pakt het uit en is er blij mee en zegt dat hij de doos Merci op de koffiekamer gaat zetten. Niet lang daarna mag ik terug naar mijn kamer op afdeling Pauw.
Het is ondertussen bijna zeven uur en ik heb nog steeds niks gegeten sinds gisterenavond (op een halve boterham vanochtend na). Ik heb honger maar dankzij de sonde durf ik me niet te bewegen en eigenlijk ook niet te praten en te eten. Papa heeft wel een broodje kroket en ook twee pannenkoeken gehaald maar ik wil ze niet hebben.
Net als ik eindelijk wat popcorn heb gegeten, komt de verpleegkundige met mijn medicijnen die ik normaal gesproken thuis in neem. Dit is dus het vieze drankje en de orale chemo. Maar ik mag die pas innemen als ik twee uur niks heb gegeten... maar ik heb net eindelijk wat popcorn op. De verpleegkundige overlegd weer met de arts en ik mag de medicijnen toch innemen. Omdat het de eerste keer is dat het via mijn sonde wordt toegediend, beginnen we met water. Daarna krijg ik de chemo via mijn sonde maar ik spuug deze toch direct weer uit. Waarschijnlijk omdat er helemaal niks meer in mijn maag zit. De verpleegkundige overlegt weer met de arts en besluiten dat ik nu om half twaalf de medicijnen krijg als ik slaap. Ik mag daarom snel nog wat meer eten. De verpleegkundige brengt slurpfruit, yoghurt en een banaan.
Daarna kan ik gaan slapen maar niet voordat ik mijn tanden heb gepoetst. Ook dit vind ik spannend omdat ik nu een sonde heb. Rond half tien kan ik eindelijk slapen. Mama blijft bij mij op de kamer en papa slaapt in de ouderkamer ergens anders in het ziekenhuis.
X Jade
Ps. Dylan is vandaag samen met Hans, Kim, Luuk en Veere naar de Beekse Bergen geweest en blijft maar een nachtje extra slapen. Morgen komt hij naar het ziekenhuis en kijken we wel weer verder.
