De afgelopen dagen is het toch steeds weer wat beter gegaan. De koorts is eigenlijk verdwenen en van buikpijn heeft Jade ook niet veel last meer. Veel zin in eten en drinken heeft ze nog niet maar de sondevoeding is voldoende.
Ik ben samen met Dylan, opa Roel en oma Ineke terug naar het ziekenhuis gegaan. Jade heeft cadeautjes gehad van Dylan (Suske & Wiskes en een puzzelboekje) en van collega's van Olga (tijdschriften en een bordspel). Tijdens het uitpakken laat Dylan zijn zelfgemaakte confettikanon afgaan. Met een soort van knaltouwtje en zelfgeknipte confetti is het goed gelukt.
Van opa en oma heeft ze haar cadeau voor haar verjaardag al gekregen. Ze is pas op donderdag 18 januari jarig maar misschien dat ze het nu al kan gebruiken. Ook kon het geplande feestje van zondag niet doorgaan dus een beetje compensatie kan geen kwaad. Het zijn verfstiften waarmee je overal op kan schilderen. Een tijdje terug heeft ze in het ziekenhuis hier mee gewerkt en dat vond ze erg leuk om te doen.
Jade wordt tijdelijk even losgemaakt van de sondevoeding en van het infuus zodat we met zijn allen naar beneden kunnen gaan om te lunchen. Iedereen zit lekker te eten maar Jade is verdiept in haar nieuwe Suske & Wiskes en heeft nergens zin in. Na de lunch gaan we tafelvoetballen en pingpongen. We gaan terug naar de vierde verdieping en gaan toch nog even langs de voetbalkooi. De hele familie doet mee met een potje flessenvoetbal. Dylan schiet nog een bal tegen Jade haar hoofd maar we hoeven niet langs de Eerste Hulp.
Tegen de avond rijden Olga, Dylan, opa en oma weer naar huis en blijf ik bij Jade in het ziekenhuis. We maken de tijd een beetje vol totdat om half negen 'Wie is de Mol' begint. Een uur later hebben wij in ieder geval nog geen idee wie de mol is.
Lekker slapen, weer een dag voorbij met genoeg te doen maar thuis zou toch ook fijn zijn.
-Marcel
