· 

Beetje in de war

De nacht is heel rustig verlopen. Jade heeft eigenlijk heel de nacht goed geslapen met allemaal fijne dromen. De Lorazepam maakt haar rustig, ontspant haar spieren en maakt haar suf. Maar als ze wakker is en naar de wc gaat, merk ik ook de andere bijwerkingen op. Als ze loopt, staat ze niet stevig op haar benen en haar coördinatie is minder goed. Ze weet ook niet zo goed of het nu overdag of 's nachts is. Zelf vindt ze het een fijn medicijn omdat ze nog nooit ze goed geslapen heeft. De misselijkheid is ook verdwenen. Terwijl we kletsen, merk ik dat Jade toch wel een beetje in de war is en dat ze soms dingen ziet die er niet zijn. 

 

Olga heeft Dylan naar tante Miranda gebracht en is daarna naar Utrecht gereden. Dylan slaapt vandaag bij zijn neven en gaat nog lekker naar het strand bij de Brouwersdam. 

 

Voordat Olga er is, komt de afdelingsarts samen met de infectioloog langs. De infectioloog wilde ook wel eens een gezicht hebben bij Jade. Ook hij kent Jade alleen vanonder de microscoop en van de bloedkweken. De artsten vertellen dat ze wel een bacterie (Rothia) in haar bloed gevonden hebben maar dat die nog niet goed reageert op de antibiotica. Ze gaan nu eerst opnieuw bloed afnemen om te kijken of er genoeg antibiotica in haar bloed zit. En als dit zo is gaan ze verder zoeken naar een andere oorzaak. Ze beginnen dan met een CT-scan van haar longen om te kijken of er geen schimmels te zien zijn. Even afwachten dus.

 

Ook komt de fysiotherapeut langs om te kijken of Jade fysiek goed in orde is. Hij controleert vooral de beenspieren van Jade. Hij merkt dat Jade altijd sportief is geweest en dat het eigenlijk nog goed gaat. Hier en daar worden de spieren wel wat korter maar dat is normaal omdat Jade de laatste maanden veel minder is gaan bewegen. De komende dagen zal hij vaker langskomen om een paar oefeningen te doen met Jade. 

 

Tussen de middag komt de afdelingsarts nog even terug. De hoeveelheid antibiotica in het bloed van Jade is te laag om de bacterie goed aan te pakken. De dosis is inmiddels verhoogd en de verwachting is dat de komende dagen de bacterie goed wordt aangepakt en dat de koorts verder af zal nemen. De arts vertelt dat ze toch wat voorzichtiger gaan zijn om Jade naar huis te sturen. Haar weerstand is eigenlijk nul en daarmee is ze heel vatbaar voor van alles en nog wat. Het heen en weer rijden tussen Goes en Utrecht is ook erg belastend. De komende week moet haar weerstand omhoog gaan en ze zullen dan beslissen wanneer Jade naar huis mag. Het zal op zijn vroegst pas ergens volgende week worden.

 

's Middags komt juffrouw Natasja samen met haar vriend en zoontje langs. Haar zoontje wil graag voetballen op het dak. Jade is nog steeds erg suf maar vindt het toch erg fijn om de juf weer te zien. Niet veel later valt ze weer in slaap. Olga, Natasja en ik gaan in de woonkamer zitten om bij te kletsen en de lekkere koeken opeten, die Natasja heeft meegenomen. Een uurtje later is Jade weer wakker en wil graag een spelletje doen. We gaan 'Wie ben ik' spelen waarbij iedereen een papiertje met een dier op zijn hoofd krijgt geplakt. We zijn net bezig als duidelijk wordt dat Jade een beetje in de war is. Het is moeilijk voor haar om op te letten en de juiste vragen te stellen. Alles dringt niet zo goed tot haar door en het is moeilijk voor haar om zich te concentreren. We proberen het nog een paar minuten maar zo is het niet leuk voor Jade. Juf Natasja neemt afscheid en belooft snel weer een keer langs te komen om het spelletje af te maken.

 

Dylan blijft vandaag bij zijn neven logeren en daarom blijf ik vandaag ook nog in Utrecht. Terwijl Jade weer slaapt, dineren Olga en ik romantisch op het logeerbed bij haar op de kamer. Net als in 'Lady en de Vagebond' delen we een bord met macaroni (jammer genoeg geen spaghetti) en het toetje. Het is eigenlijk het avondeten van Jade maar de laatste weken heeft Jade hier niks van gegeten. Niet al te laat ga ik naar de ouderkamer om te slapen. Olga slaapt vannacht bij Jade op de kamer.

 

Toch een beetje een dubbel gevoel. Jade kan eindelijk lekker slapen en de misselijkheid is verdwenen maar ze is ook verward en kan nauwelijks op haar benen staan. Morgen toch maar met de arts overleggen.

 

- Marcel