Inmiddels is het twee weken geleden dat we op zondag naar het ziekenhuis moesten in verband met hoge koorts. In 2018 heeft Jade tot nu toe 52 van de 63 dagen in het ziekenhuis gelegen. En het ziet er niet uit dat ze snel naar huis mag. Afgelopen week is de hoogst gemeten temperatuur per dag minimaal 39,5 en maximaal 40,7 geweest. Overdag en 's nachts zijn er periodes dat de koorts onder de 38 graden zakt maar even later loopt de koorts dan weer op.
De verpleegkundigen hadden Jade vannacht niet gehoord en gingen ervan uit dat ze goed geslapen had. Helaas was niets minder waar. Jade voelde zich misselijk en had de verpleging elke keer binnen horen komen maar had zich stil gehouden. De temperatuur was vannacht maar 37,2.
In de ochtend is Jade nog steeds misselijk maar kijkt uit naar het bezoek van opa Jaap en oma Ella. De temperatuur is dan toch weer 39,0. Om half twaalf zijn we bij Jade op de kamer. Ze zit lekker rechtop voor het raam en ziet er behoorlijk goed uit. Nog geen tien minuten later heeft iedereen een kaartje op zijn voorhoofd en spelen we een spelletje 'Wat ben ik'.
Helaas zijn er altijd dingen die niet zo leuk zijn in het ziekenhuis. Omdat Jade weer een hele week in het ziekenhuis heeft volgemaakt, moet haar lijntje opnieuw aangeprikt worden. Ze heeft er niet veel zin in maar het eruit halen gaat eigenlijk heel goed en het doet geen pijn. Ze hoeft niet meteen opnieuw aangeprikt te worden en ze krijgt van de verpleegkundige eigenlijk de opdracht om maar eens even buiten de vier muren van haar kamer te gaan. Het is tenslotte buiten prachtig weer! Goed aangekleed gaan we met de rolstoel op pad naar 'Landgoed Oostbroek'. We weten eigenlijk niet of het wel mag van de artsen maar Jade wil de hangbuikzwijnen wel eens zien. Een kwartiertje later zijn we er en gaan we eerst het winkeltje nog in. De dames vinden het wel leuk om even in de spulletjes te snuffelen. Ze hebben ook leuke, uit hout gesneden vogeltjes. Van oma krijgt Jade een Roodborstje. Daarna lopen we langs de hangbuikzwijnen en door het bos. Anderhalf uur later zijn we weer terug op de kamer van Jade. Ze is moe en heeft het koud. Misschien toch iets te veel van het goede maar heerlijk om buiten te zijn.
Oma heeft nog een zelfgebakken cake meegenomen. Iedereen neemt een stuk. Jade eet een paar hapjes maar heeft snel genoeg. De rest van de cake brengt oma naar de verpleegkundigen. Hebben zij ook iets lekker bij de koffie. Om drie uur komt de zuster om haar opnieuw aan te prikken. Jade heeft niet veel zin maar weet dat dit toch echt moet. Het doet toch altijd wel pijn maar gelukkig gaat het allemaal snel voorbij. Niet lang daarna is het tijd om afscheid te nemen van mama, opa en oma. De komende dagen moet Jade het weer met mij doen.
Jade had even een dipje maar heeft toch zin om een film te kijken. Dit keer haal ik een film uit de 'Ronald McDonalds Huiskamer'. Ze hebben daar een hele verzameling met films maar ook spelletjes, tijdschriften en boeken. Het wordt 'Night at the museum'. Na de film nog een beetje spelletjes spelen op de iPad en de dag is voorbij.
- Marcel
