Ik heb vannacht op de ouderkamer geslapen en om half zeven krijg ik een WhatsAppje van Olga. Jade voelt zich niet lekker, moet spugen en de temperatuur is opgelopen tot 39,6. Geen goed nieuws. Er wordt weer bloed afgenomen en de afdelingsarts komt langs. In de bloedkweek van paar dagen geleden was een bacterie gevonden. Dit was een milde infectie, die vaak voorkomt en meestal veroorzaakt wordt door een vies lijntje. Hier was bewust geen behandeling voor gestart. Nu de koorts oploopt wordt er alsnog gestart met antibiotica. Voorlopig niet naar huis... Voor iedereen toch een teleurstelling. Stiekem maak je dan toch alvast plannetjes voor de komende dagen.
Gisteren was de fysio langs geweest om te oefenen met Jade. Hij wilde eigenlijk oefenen met traplopen maar ze was net aan het werk met meester Daan. Nu is hij al vroeg omdat we eigenlijk naar huis zouden gaan. We gaan met Jade in de rolstoel naar het trappenhuis. De trap af vindt ze spannend maar aan mijn hand gaat het toch goed. De trap omhoog gaat eigenlijk nog heel goed. Daarna mag ze weer terug in de rolstoel naar haar kamer. Het is weer mooi geweest voor vandaag.
Tante Kim komt samen met Veere langs. Veere heeft een mooie ballon uitgezocht voor Jade met een grote glimlach. Er is nog taart over en die smaakt goed! Met zijn vijven spelen we een spelletje in de woonkamer. Jade is ingepakt in een deken en voelt zich niet echt goed. Rond twaalf uur komt de voedingsassistente twee borden met frietjes brengen. Jade heeft geen trek maar de rest weet er wel raad mee. Terug op de kamer komt de afdelingsarts komt nog langs met nieuws. Jade mag, als het goed genoeg gaat, alsnog morgen naar huis. Omdat ze wel elke dag antibiotica moet krijgen, is er met het ziekenhuis in Goes afgesproken dat we elke dag een uurtje langskomen. Ze krijgt dan daar de antibiotica krijgen en kan daarna weer naar huis. De artsen vinden het ook belangrijk dat Jade een tijdje thuis kan zijn en willen daar veel voor doen.
Het lijkt allemaal niet zo moeilijk om morgen naar huis te gaan maar toch moet er dan aardig wat geregeld worden. Olga en ik blijven allebei in Utrecht zodat we morgen met zijn drieën naar huis kunnen rijden. Olga moet de afspraken met de thuiszorg om Jade dagelijks een injectie te geven met Neupogen weer veranderen. De benodigde medicatie hiervoor was al gepland om bij onze buren in Goes afgeleverd te worden maar moet dan toch weer in Utrecht blijven. Dylan moet vannacht ergens anders slapen. Gelukkig kan hij bij zijn vriendje slapen. Dylan moet slaapspullen hebben en ook zijn spullen om morgen te hockeyen. Opa moet dat dan weer ophalen bij ons thuis en naar het huis van zijn vriendje brengen. Kortom een hoop gedoe maar we gaan morgen naar huis!
's Middags beetje rustig aan gedaan. We kijken nog maar een filmpje om de tijd te verdrijven en om een beetje afleiding te hebben. Net als we willen starten, wordt er op de deur geklopt. Dit keer komt de afdelingsarts samen met de arts van de SCT-afdeling (stamceltransplantatie) langs voor een korte kennismaking. Ze vraagt of Jade al iets weet over stamceltransplantatie. Jade zegt van niet maar tijdens het gesprek blijkt dat ze al behoorlijk op de hoogte is van wat het allemaal inhoudt. We krijgen een mapje met informatie. Er volgen later nog andere afspraken met meer details specifiek over de behandeling van Jade. De arts vertelt ook dat de resultaten van het bloedonderzoek van Dylan nog niet bekend zijn. Deze worden volgende week verwacht. Na het gesprek gaan we dan toch de film kijken.
De voorbereidingen om morgen naar huis te gaan, beginnen vanavond al. Jade krijgt nog twee zakken met volbloed zodat ze de komende week voldoende energie heeft. Met de verpleegkundige besluiten we dat vandaag Jade haar kastje opnieuw aangeprikt gaat worden. Ze kan er dan niet te lang mee bezig zijn en maakt het morgen naar huis gaan net wat makkelijker. Nu maar hopen dat er vannacht niks geks gebeurt en dat we aan het eind van morgenochtend naar huis kunnen.
- Marcel