· 

Tot vrijdag

Het begin van de nacht is niet zo fijn en onrustig. Jade heeft nog niet veel geslapen. Ze heeft veel pijn en kramp in haar buik en ze last van haar billen. Als ze naar de wc is geweest, prikt het heel erg aan haar billen en schreeuwt ze het uit van de pijn. Niet veel later moet ze overgeven. Het lijkt of er wat vers bloed in haar spuug zit. Dit lucht wel wat op en de rest van de nacht slaapt ze redelijk. 

 

Ze begint de ochtend met poffertjes. Ze eet er een paar op maar klaagt nog steeds over buikpijn. De laatste dagen heeft Jade veel dik slijm in haar mond. Ze spuugt dit meestal uit in een bakje. Nu ziet ook haar spuug een beetje rood en zitten er een paar donker rode stukjes in. Waarschijnlijk komt dit doordat haar slijmvliezen kapot zijn en ze heel laag in haar bloedplaatjes zit. Niet echt ernstig maar het bloed komt ook in haar maag en daar krijgt ze buikpijn van. De afdelingsarts komt langs om te vertellen dat ze vrijdag pas naar huis mag. De komende dagen moet ze drie keer per dag antibiotica krijgen tegen de bacterie. We hadden gehoopt dat dit maar één keer per dag hoefde en dan zou dat door de thuiszorg gedaan kunnen worden. De sonde moet vandaag terug in haar neus. Van tevoren krijgt ze dan eerst een bloedtransfusie met bloedplaatjes.   

 

Maar gelukkig is er eerst wat afleiding. De kunstenares komt langs om te 'kunstelen' met Jade en oom Hans komt op bezoek. Na het kunstelen en de bloedtransfusie moet dan toch de sonde worden ingebracht. Iets na twaalven gaat Jade met bed en al naar de behandelkamer. Oom Hans gaat ook mee. Jade is dan nog redelijk rustig maar langzaam maar zeker bouwt de spanning op. De pedagoge en de verpleegkundige geven Jade de tijd. Jade wil mama graag bellen. De tijd tikt langzaam door. Om de sonde in te brengen kan Jade het beste water drinken. Het sonde gaat dan met het water naar haar maag.  Verschillende keren heeft Jade het rietje in haar mond. Als de verpleegkundige de sonde in haar neus wil doen, stopt Jade met drinken. Op den duur stuurt Jade mij uit de kamer omdat ik haar net te weinig tijd geef om het zelf te doen. Een minuut of tien later komt oom Hans me halen. De sonde zit erin! 

 

Oom Hans heeft nog tijd voor een spelletje en tante Kim komt langs en doet een spelletje mee. De rest van de dag gaat het steeds wat beter. De buikpijn zakt weg en ze eet anderhalve pannenkoek en drinkt een paar bekers met melk. Hopen dat dit de komende dagen zo blijft en dat ze niet meer over hoeft te geven. 

 

- Marcel