
Jade mag vandaag een paar uurtjes op stap. Ze wil graag kijken in het huis waar we afgelopen dagen hebben gelogeerd. Rond een uur of elf rijden Olga en Jade de straat in. Om half twee hebben we een afspraak in het ziekenhuis om het behandelplan te bespreken met de arts dus heel veel tijd hebben we niet. Jade wil graag twee dingen doen: in bad en op de Nintendo Switch spelen. Van Dylan heeft ze gehoord dat dat wel heel leuk is. Terwijl ze aan het spelen zijn, eten we een boterham. En na een uurtje gaat Jade in bad! Olga en ik hadden meer plannen maar dit is al mooi genoeg.
Om kwart over één moeten we haasten om op tijd in het ziekenhuis te zijn. We zijn net te laat. De arts is inmiddels al door naar een volgende afspraak. Om half vier een nieuwe poging.
Als Jade terug op de kamer is, heeft ze het even moeilijk. Het was fijn om even weg te kunnen uit het ziekenhuis maar het is moeilijk om weer terug te moeten. Gelukkig komt Eliane net langs om met Jade te kunstelen. Een goede afleiding. Omdat Dylan er ook is, mag hij ook mee kunstelen. Jade is bezig met het schilderen van een kop en Dylan maakt een schilderij van zijn hand. Opa Roel en oom Hans komen op bezoek om te vertellen dat oom Hans een nieuwe auto heeft gekocht. Jade ziet haar kans schoon en hoopt dat ze nu genoeg mensen bij elkaar kan krijgen om Weerwolven te spelen. Helaas net te weinig spelers... maar het gaat een keer lukken!
Uiteindelijk hebben Olga en ik om zes uur een gesprek met de oncoloog en afdelingsarts. Gisteren is een tweede CT-scan gemaakt van haar longen. De schimmel is kleiner geworden maar ze kunnen geen longpunctie doen omdat ze er niet bij kunnen komen. Daarnaast zou de kans groot zijn dat ze geen levende schimmel vinden en de schimmel te kweken, moet deze wel leven. Een deel van de schimmel is al kapot gemaakt door de medicijnen en Jades eigen weerstand. Daarbij heeft Jade geen koorts en is ze klinisch goed. Tel daarbij op dat ze vooral in het ziekenhuis ligt om twee keer per dag medicijnen te krijgen dan is de conclusie: JADE MAG MORGEN NAAR HUIS! De voorwaarde is dat ze twee keer per dag naar het ziekenhuis in Goes gaat voor de medicijnen. Dus 's ochtends naar het ziekenhuis en daarna mag Jade doen wat ze wil/kan. Tegen het eind van de middag terug naar het ziekenhuis voor de tweede behandeling en dan lekker naar huis om thuis te slapen. Dit zal de komende week zo blijven. De medicijnen maar zeker ook Jade haar eigen weerstand (die stijgt nog steeds goed) gaan er voor zorgen dat de schimmel weggaat. De oncoloog verteld dat de behandeling tegen de leukemie waarschijnlijk in de week van 13 mei verder gaat met HR3. Het lijkt erop dat de schimmel niet voor heel veel vertraging gaat zorgen. Een geruststellende gedachte!
Dit goede nieuws gaat de oncoloog tegen Jade vertellen. In eerste instantie is ze een beetje terughoudend en ziet ze het niet zo zitten maar niet veel later is ze toch wel blij om naar huis te kunnen. Belangrijkste reden: 'onze' afdelingsarts Tessa rondt volgende week haar laatste co-schap af en krijgt binnenkort haar diploma! Jade ziet haar morgen waarschijnlijk voor de laatste keer :-( Afgelopen weken is Tessa elke dag bij Jade langs geweest, niet alleen om te kijken hoe het ging maar ook om gezellig te kletsen over paarden en Diamond-painting. We hopen dat we Tessa binnenkort weer terug zien in het Prinses Maxima Centrum met een 'echte' baan als arts!
Met dit goede nieuws veranderen onze plannen niet. Olga, Dylan en opa Roel rijden vandaag terug naar Goes. De auto ligt nu vol met tassen, slaapzakken en fietsen van het logeren in Utrecht. De afgelopen weken hebben we zoveel spullen verzameld in het kleine ziekenhuis kamertje van Jade dat dat er niet meer bij past. Opa komt morgen terug naar Utrecht om ons op te halen.
Tot slot wil ik Stephanie en haar gezin bedanken voor de gastvrijheid van de afgelopen dagen. Het was erg fijn om zo dicht bij het ziekenhuis te zijn en elke dag met zijn vieren te kunnen zijn. Het is een mooi huis op een perfect plek. Dylan heeft het erg naar zijn zin gehad en ook Jade vond de paar uurtjes in het huis fijn. Ze zouden allebei zo verhuizen...
- Marcel