De nacht is hetzelfde als de nacht daarvoor. Jade slaapt maar wordt rond een uur of drie wakker. Ze heeft dorst, moet plassen en voelt zich niet lekker. Ik slaap snel verder maar Jade blijft wakker. Om vijf uur maakt ze me wakker. Ze wil graag paracetamol. De verpleegkundige had er al twee klaargelegd. Niet veel later slaapt ze eindelijk weer.
Om zes uur wordt ik wakker van de verpleegkundige. Ze geeft Jade medicijnen via het infuus. Een beetje apart want de medicijnen die nu via het infuus lopen mogen niet onderbroken worden. Ik ben nog een beetje slaperig dus laat ik het maar begaan. Ze zullen wel weten wat er wel en niet mag.
Jade en ik slapen een beetje uit tot een uur of negen. Gelijk een goed moment om aan de verpleegkundige van de dagdienst te vragen waarom om zes uur er medicijnen door het infuus gegeven zijn. Ondertussen was dit ook al opgemerkt door de arts en die niet veel later bij ons naar binnen loopt. De verpleegkundige had haar paracetamol gegeven. Maar het is niet de bedoeling dat het infuus hiervoor onderbroken wordt. Niet echt een heel groot probleem maar als er in totaal meer dan vier uur onderbroken wordt, moeten ze opnieuw starten met de immuuntherapie.
Om dit gedoe te voorkomen en om Jade naast de immuuntherapie antibiotica en paracetamol te kunnen geven, moet ze een extra infuus krijgen. De enige mogelijkheid is om een infuus in een ader van haar hand te prikken. Dit is wel een dingetje voor Jade omdat ze de allereerste keer in het ziekenhuis in Goes 6 à 7 keer geprobeerd hebben in haar handen te prikken. Uiteindelijk hebben ze toen een heel klein naaldje in haar elleboog kunnen prikken. Daarna is ze naar het ziekenhuis in Utrecht gereden en hebben ze daar ook nog een tweede infuus in haar andere elleboog geprikt. Toch weet Jade dat het niet anders kan. Gelukkig nemen de arts, de pedagoge en de verpleegkundige alle tijd. Olga helpt via de iPad ook mee. Stapje voor stapje legt de arts uit wat ze gaat doen en waarom ze het doet. Eerst de hand van Jade warm maken zodat de ader goed zichtbaar wordt. Dan een bandje om haar pols zodat de aderen nog wat opzwellen. Ze gaat met haar vingers trommelen op de hand van Jade om de ader 'wakker' te maken. Dan een koude poets met alcohol om haar hand te ontsmetten. En ze legt uit hoe het naaldje werkt en wat er na het prikje gebeurt. Jade is op het begin behoorlijk gespannen en trekt een aantal keren haar hand terug. Op het laatst geeft ze zelf haar hand aan de arts en kan het infuus geprikt worden. Jade schreeuwt en de pijn duurt langer dan gedacht maar het infuus zit erin! De verpleegkundige sluit alles aan en zwachtelt haar in. Al met al duurt het iets meer dan een half uur maar erg fijn dat Jade de ruimte krijgt om zelf te bepalen wanneer ze geprikt wilde worden.
Na het prikken vertelt de arts dat Jade in ieder geval tot zondagochtend in het ziekenhuis moet blijven. Tot die tijd gaan ze kijken of er niks uit de bloedkweek komt wat de koorts kan verklaren. Is dat niet het geval dan gaan ze ervan uit dat het de bijwerking is van de immuuntherapie. We hadden dit al een beetje verwacht. Met dit nieuws weten we nu zeker dat Jade zaterdag niet naar de Opkikkerdag kan. Gelukkig kan dit verzet worden maar het zal pas na december zijn voordat Jade voldoende hersteld is van de stamceltransplantatie. Maar wat in het vat zit dat verzuurt niet!
Meester Daan komt niet lang daarna langs om spelletjes te doen. Ze beginnen met galgje. De verliezer moet een kleurplaat maken voor de winnaar. Jade verliest met 3-1... Daarna gaan ze proberen om om de beurt zoveel mogelijk dieren op te noemen. Voorwaarde is wel dat het dier wat je noemt begint met de laatste letter van het vorige dier. Dus Jade begint met Olifant, Daan noemt een tijger en Jade vervolgens reiger. Na 70 dieren is het wel mooi geweest. Daan gaat weg maar komt een paar minuten later een kleurplaat brengen van een paard met heel veel kleine vlakjes. Of ze die voor morgen even helemaal in wil kleuren... en binnen de lijntjes!
Halverwege de middag komt mijn collega Hilbert langs. Niet alleen om even bij te kletsen maar ook om cadeaus te brengen. Een aantal weken geleden hadden mijn collega's (zo'n 92 in totaal) geld ingezameld om een cadeau voor Jade, Dylan, Olga en mij te kopen. Ze hadden toen zoveel opgehaald dat ze even niet wisten wat ze moesten geven. Tot iemand het iemand het idee opperde om een donatie te doen aan stichting Opkikker en ons een Opkikkerdag aan te bieden. Wij waren hier al heel blij meer maar blijkbaar was er nog heel wat over... voor Jade hebben ze een zomerboek van de Penny én een jaarabonnement op de Penny geregeld, voor Dylan twee grote cadeaus die hij nog open moet maken (maar er zit Minecraft Lego in) en voor Olga en mij een bon om met zijn tweeën uit eten te gaan. Bij Jade kon je duidelijk zien dat het cadeau in de smaak viel... haar ogen begonnen te glunderen. Ik wil al mijn collega's dan ook heeeel erg bedanken voor deze (veel te grote!) cadeaus!
Na de 'sinterklaasavond in het klein' wil Jade graag Galgje doen tegen Hilbert en mij. Na woorden als ritssluiting, manege en knuffel mag Hilbert eindelijk gaan genieten van een welverdiende vakantie. 's Avonds komen oom Hans, tante Kim, Luuk en Veere op bezoek om een gezellig spelletje Uno te doen. Jade doet wel mee maar je kan merken dat ze niet lekker is. Ze heeft jeuk onder het verband van haar infuus in haar hand en ze durft niet zo goed te krabben. Na één potje houden we het maar voor gezien. Tijd om te gaan slapen.
- Marcel