De afgelopen maanden hebben we vaak geprobeerd een afspraak te maken met de vrijwilligers van Make-A-Wish. Ze wilden dit graag bij ons thuis doen maar elke keer gooide een opname in het ziekenhuis roet in het eten. Vandaag is het dan eindelijk gelukt. We zitten samen met Joke en Angelique in de tuin. Jade en Dylan zijn ondertussen een 'groentetaart' voor de konijnen aan het maken van takjes, blaadjes en andere groene dingen.
De dames proberen te ontfutselen wat de allerliefste wens is van Jade. De vragen zijn niet heel moeilijk. Toch heeft Jade niet zoveel zin om te vertellen. Ze is druk met iets lekkers voor de konijnen. Het is voor haar niet heel makkelijk om te zeggen wat ze heel graag wil. Misschien weet ze wel iets maar durft het niet te vertellen omdat ze denkt dat het niet kan of dat het veel te duur is. Van de dames mag ze alles roepen en wensen. Ze kunnen altijd proberen om er een draai aan te geven en als het echt niet kan, zeggen ze dat.
Met een beetje hulp van Dylan, Olga en mij krijgen de dames toch wat informatie boven water. Iets met paarden, honden en/of andere dieren... daar kan je Jade altijd een plezier mee doen. Haar vriendinnen vindt ze belangrijk. Ze is geen meisje-meisje dus met make-uppen en prinsessenjurken maak je haar niet blij. Na een uurtje weten de dames weten (voorlopig) genoeg. De komende maanden gaan ze aan de slag en zullen ze steeds meer gaan invullen voor de wens van Jade. De wens zal pas na haar verjaardag vervuld gaan worden. We hopen dat ze dan al behoorlijk goed hersteld is van de behandelingen en echt van haar wens kan genieten.
Als de dames weg zijn, komen de echte ideeën boven drijven:
- Een eigen hond of paard
- Verstoppertje spelen in het ziekenhuis met haar klas
- Meedoen met "Jachtseizoen" van Stuk TV
- Een Escape Room doen met haar klas of meedoen met de "The Big Escape"
- Meedoen met "Wie is De Mol"
- Op safari naar Afrika en met een ballon boven de Serengti varen (vooral de wens van Olga en Marcel)
We zullen zien wat het wordt...
De dagen zijn heel erg warm geweest en dat heeft zijn tol geëist voor mijn auto... de accu van mijn auto heeft het voor ons huis begeven. Na veel bellen met de leasemaatschappij, Peugeot Assistance en de pechdienst, heeft de pechdienst uiteindelijk mijn auto weer gestart. De hoop was dat na een half uurtje rijden mijn accu weer goed was opgeladen en dat het probleem verholpen zou zijn. Niets was minder waar. Mijn auto wilde toch niet meer starten. Weer bellen met Peugeot Assistance. Ze willen mijn auto weg laten slepen. Een hoop gedoe om alleen een accu te vervangen. Uiteindelijk spreek ik met de pechdienst af dat ze overmorgen (woensdag) mijn auto komen starten zodat ik zelf naar de garage kan rijden.
Blijft er een probleempje over. Hoe kunnen we morgen heel vroeg naar het ziekenhuis rijden. We brengen vanavond Dylan alvast bij opa Roel en oma Ineke en rijden morgen met de auto van Olga naar het ziekenhuis. Overal is een mouw aan te passen.
- Marcel