De warme dagen en de felle zon dwingen ons (en de rest van Nederland) een beetje de schaduw op te zoeken en niet te veel te ondernemen.
Maar 's avonds gaan we sleepnetvissen op het Noordzeestrand bij Neeltje Jans. Vanaf half acht kunnen de kinderen samen met vrijwilligers van het Nationaal Park Oosterschelde sleepnetvissen. Het is vanaf het parkeerterrein best een stukje lopen dus gaan we zover mogelijk proberen te komen met de rolstoel.
We komen een man en een vrouw tegen met een enorme hond. Ze zien Jade kijken en vragen of ze misschien de hond wil aaien. Dat wil ze wel! De man vertelt dat de kinderen op het strand moeten zoeken naar de grootste afdrukken in het zand. Deze zijn van hun hond! Na een kort praatje, vraagt de man of hij mag weten wat voor ziekte Jade heeft. Olga en ik kunnen deze vraag zeker waarderen omdat we heel vaak mensen wel zien kijken maar ze durven niks te zeggen of te vragen. Het verhaal van Jade is voor deze mensen niet vreemd: een vriendin van hun heeft ook leukemie gehad. Ze is nu helemaal schoon en gezond. Ze wensen Jade veel sterkte de komende tijd en lopen verder met de enorme hond achter hun aan.
We blijven zo lang mogelijk over de geasfalteerde dijk lopen met de rolstoel en gaan op het laatste moment het strand op. Vlakbij staat de vlag van het Nationaal Park Oosterschelde. De visnetjes, emmers en plastic bakken liggen klaar om gebruikt te worden. De vrijwilligers zijn het sleepnet aan het uitrollen. Niet veel later worden de kinderen geroepen en kunnen ze met zijn allen het net over de bodem van de Oosterschelde slepen. Na een meter of honderd trekken ze het net het strand op. De vangst bestaat uit veel zeewier, platvisjes, visjes, kwallen en krabben. De meeste kinderen helpen nog een paar keer met het sleepnet. Jade en Dylan gaan liever met eigen emmertjes en schepnetje het water in. Ze zijn zo lekker bezig dat Jade niet in de gaten heeft dat haar tasje met infuuspomp lekker in het zoute zeewater hangt. Gelukkig zijn we op tijd erbij en kunnen we alles droogmaken.
Dylan is het fanatiekst en vangt platvisjes, heremietkreeftjes, zeenaalden, kwallen, krabben en kleine zeesterretjes! Jade wil niet onderdoen voor haar broer en loopt op en neer door het water langs de vloedlijn. Ze is niet moe te krijgen en wil zeker nog niet naar huis. Langzaam maar zeker loopt het strand leeg. Iets voor tienen zien we de zon helemaal in de zee zakken. Dat hebben we nog niet vaak gezien in Zeeland. Het is een heerlijke en verkoelende avond op het strand... Eventjes overwegen we om op het strand te blijven slapen. We gaan toch maar terug naar ons veel te warme huisje...
- Marcel
