Het is vandaag niet echt een straf om naar het ziekenhuis te gaan. Eerst lekker in een auto met airco en daarna lekker in een koel ziekenhuis. Ook staat er iets bijzonders op het programma. Jade én Dylan worden geïnterviewd voor het blad 'Kidsweek'. Een krant speciaal voor kinderen van 7-12 jaar met een oplage van 65.000 exemplaren en gemiddeld zo'n 157.000 lezers. Wil jij weten wat er in de wereld gebeurt? En lees je graag nieuws over dieren, sport, nieuwe films, boeken en games? Je leest het allemaal in Kidsweek.
Binnenkort komt er in één van de nummers een groot stuk van acht pagina's over het Prinses Maxima Centrum. Als onderdeel hiervan willen ze Jade en Dylan interviewen over het lang en veel in het ziekenhuis moeten zijn en wat dit voor impact heeft op het leven van kinderen.
De afspraak staat om kwart over tien gepland. De bedoeling is dat ze met zijn tweeën met de interviewster meegaan. We hebben het met de kinderen van tevoren ook zo afgesproken. Toch is het afwachten hoe het gaat lopen en hoe ze gaan reageren op de eerste kennismaking. De interviewster is een heel aardige mevrouw en vanaf het eerste moment heeft ze een klik met de kinderen. Ze neemt ze mee naar het 'Science Center' om een praatje met ze te maken. Een uurtje later zoeken Olga en ik ze weer op. De interviewster vertelt dat ze het heel goed hebben gedaan. Jade heeft veel en duidelijk verteld, o.a. over de dag dat ze hoorde dat ze ziek was en dat ze heel veel in het ziekenhuis heeft gelegen. Dylan heeft verteld dat hij 'gewoon' naar school en zijn hockeytrainingen is gegaan. Begin volgende week krijgen we de eerste opzet toegestuurd zodat we het door kunnen nemen. Ergens in september komt het interview in Kidsweek.
Na het interview gaan we snel door naar de derde verdieping. Om half twaalf moeten we in de behandelkamer zijn om bloed af te nemen. Het gaat net zoals afgelopen dinsdag. We moeten lang wachten voor dat we aan de beurt zijn. Dit gaan we anders doen. We hoeven helemaal niet naar de behandelkamer omdat Jade al is aangeprikt. In overleg gaan we gelijk door naar de dagbehandeling. Daar kunnen ze ook bloed afnemen en gelijk de medicijnen aanhangen. Toch weer wachten omdat de medicijnen nog niet klaargemaakt zijn. Ondertussen fiets ik een stukje op de hometrainer met een grote televisie zodat het lijkt alsof je buiten ergens fietst... Dylan wil dit ook wel eens doen. Hij begint te fietsen en stopt daarna niet meer... De medicijnen zijn klaar en worden bij Jade aangehangen. Een kwartier later piept de infuuspomp, de medicijnen zitten erin. Dat kan helemaal niet omdat dit eigenlijk in een uur in moet lopen. De verpleegkundige heeft de verkeerde stand ingesteld. Gelukkig heeft Jade nergens last van en schiet het wel lekker op. Direct er achteraan kan de nieuwe cassette met immuuntherapie aangesloten worden. Nu nog alleen een gesprek met de oncoloog.
Dylan fietst nog door (hij fietst al meer dan een uur) terwijl wij naar de oncoloog gaan. Ze is erg tevreden over de bloedwaarden en Jade ziet er nog steeds goed uit. Jade vertelt dat ze last heeft van haar tanden. Niks om zorgen over te maken. Gewoon een kies die gaat wisselen. Voor de stamceltransplantatie komt er een tandarts langs. Misschien kan hij de kies wel een duwtje geven. Jade heeft ook een beetje een bruine uitslag op haar tong. De oncoloog heeft niet echt een verklaring maar maakt zich niet ongerust.
Daarna bespreken we de lange wachttijden. Samen zoeken we naar een goede oplossing. Een deel van de problemen komen door de vakantietijd en het gebrek aan ervaren verpleegkundigen. Alles is nieuw en de komende maanden zal er hard gewerkt worden om alles soepeler te laten verlopen. Inmiddels kennen we genoeg verpleegkundigen en kunnen we zelf aan de juiste touwtjes trekken om sneller geholpen te worden. Dit gaan we volgende week dinsdag proberen. Nu naar huis.
Vanwege de warmte slapen we vanavond in twee kleine tentjes in de tuin. Ook willen we de 'bloedmaan' graag zien. Jammer genoeg is het bewolkt in Zeeland en zien we alleen maar wolken. Niet getreurd, we gaan lekker slapen in onze tentjes. Om twee uur begint het te onweren en te regenen. Ik heb nog niet veel geslapen omdat het luchtbed steeds zachter wordt en het tentje te klein is om mijn benen te strekken. Jade wordt wakker van het onweer en wil graag dat Olga of ik bij hun in het tentje komt liggen. Olga is de gelukkige. Ik zie mijn kans schoon en ga lekker naar binnen op mijn bedje slapen! Na vijf minuten is het onweer voorbij...
- Marcel