Afgelopen dinsdag heeft Jade de immuuntherapie met Blinatumomab afgerond. De verwachting is dat dit geneesmiddel de leukemie nog verder heeft kapotgemaakt. Onze hoop is dat Jade toch een complete remissie (CR) gaat halen. Dat wil zeggen dat ze met de meest geavanceerde betrouwbare meettechniek (MRD) geen leukemiecellen in haar beenmerg kunnen vinden. Om dit te onderzoek te doen, gaat Jade vandaag onder narcose voor een beenmergpunctie (11e keer), een lumbaalpunctie (15e keer) en het toedienen van chemo in haar hersenvocht.
De afgelopen weken zijn we totaal niet meer bezig geweest met onderzoeken, narcose en puncties. In de auto roept Olga opeens dat ze nog Emla (verdovende zalf) moet plakken. Niet veel later schiet
mij te binnen dat Jade om half tien een boterham met kaas, tomaat en komkommer op heeft. Olga had Jade achter haar broek aangezeten om de boterham op te eten. Maar ze mocht helemaal niet eten
omdat ze om half twee onder narcose gaat. Zes uur van te voren moet ze dan nuchter blijven!
In het ziekenhuis worden we geholpen door 'oude bekenden'. Op de behandelkamer (met de muurschildering van Jade) prikt verpleegkundige Francis Jade haar kastje aan en zorgt dat de medicijnen tegen de schimmel direct klaar worden gelegd. Ze belt met de afdeling anesthesie om te vertellen dat Jade om half tien gegeten heeft. Jammer genoeg moet Jade twee uur langer wachten. Om half vier mag ze pas onder narcose. Francis zorgt voor een warme overdracht naar de verpleegkundige van de dagbehandeling. Nog een oude bekende. Verpleegkundige Evita hangt snel de medicijnen aan, neemt bloed af en kletst even bij over de afgelopen weken. De afspraak met de oncoloog verloopt ook redelijk volgens plan en zo zijn we in een sneltreinvaart klaar. Alleen jammer dat we nu twee uur moeten wachten op de narcose.
Met een nieuw spelletje 'Beverbende' (we hebben al heel wat nieuwe spelletjes geleerd) doden we de tijd. De sedatie begint precies op tijd en gaat voorspoedig. Een half uur later is Jade terug op de uitslaapkamer. Alles is goed gegaan. Nu twee uur platliggen om te voorkomen dat ze te veel last (hoofdpijn) krijgt van de lumbaalpunctie en we kunnen naar huis. Het is kwart over zes als we in de auto zitten. We zouden ook iets in het ziekenhuis kunnen eten maar Jade wil graag naar huis om daar drie pasteitjes met kalfsragout op te eten. Op de terugweg halen we Dylan op in Kapelle. Terwijl ik het eten voor Jade klaar maak, haalt Olga voor ons frietjes. Na het eten gaan we met zijn allen vroeg naar bed. Jade wil graag bij mij slapen en Dylan slaapt lekker bij Olga. Waarom ook niet.
- Marcel