Afgelopen dagen hebben we afgeteld naar hét moment van de stamceltransplantatie. Vanaf nu gaan we dagen optellen. Meestal zijn na een dag of zeventien de eerste tekenen van herstel te zien in het bloed. De witte bloedcellen (leukocyten) nemen dan weer toe. Een aantal dagen daarna wordt onderzocht hoeveel procent van Jade haar cellen van de donor komen en hoeveel van haar oude ik. Als het goed gaat dan zal ongeveer 90% nieuw zijn en 10% oud (als cellen met verschillende genetische achtergronden voorkomen in één enkel mens, wordt er trouwens gesproken van chimerisme).
De weken en maanden daarna gaan de de nieuwe stamcellen de laatste 10% van Jades oude cellen haar lichaam uitwerken. Na ongeveer drie maanden moeten de cellen voor 100% van de donor komen. We hopen dat Jade over 4-5 weken naar huis mag. Dit moment is afhankelijk van het aantal witte bloedcellen (leukocyten/lymfocyten) in haar bloed, of ze geen infecties heeft en of ze zelf kan eten en drinken.
Jade heeft vannacht goed geslapen toch is ze stilletjes. De sonde wordt vandaag ingebracht en daar ziet ze als een berg tegenop. Maar eerst moet ze nog voor een CT-scan van haar longen om te kijken hoe het met de schimmel/infectie gaat. Dit gaat allemaal snel en vloeiend. Later op de middag krijgen we te horen dat het bijna verdwenen is. De artsen weet niet precies wat het is geweest (een schimmel en/of bacterie). De komende dagen wordt de medicatie tegen de schimmel en de bacterie nog wel doorgezet.
Het moment is dan toch echt aangebroken dat de sonde wordt ingebracht. Samen met één van de weinige mannelijke verpleegkundigen gaat ze het voor elkaar boksen! We spreken met zijn vieren rustig het plan door zodat Jade precies kan bepalen hoe ze het wil doen. Op het begon huilt ze even en een klein beetje in paniek. Ze kalmeert helemaal en besluit dat ze zelf de sonde (dun slangetje) in haar neus gaan doen en langzaam naar binnen gaat duwen. Het slangetje moet 50 centimeter naar binnen, Jade is op deze manier helemaal in controle. Het gaat perfect en rustig en met een beetje hulp zit de sonde er snel in. Er valt een hoop spanning van haar af! Ze heeft het SUPER gedaan! Ik had een softijsje beloofd als beloning. Ik zet een sprint in naar het UMC om 10 minuten later terug te zijn met een softijsje met discodip! Jade geniet vet volle teugen van het ijsje! Ze heeft meer honger en eet en passant twee boterhammen, een kiwi en een stuk suikerbrood op!
Nu de grootste spanning voorbij is, heeft ze direct zin om met meester Daan aan de slag te gaan en om met Eliane (de kunstenares) te werken. Voor mij een mooi moment om Jade en Olga alleen te laten en naar huis te gaan. Het is wel fijn om even geen mondkapje op te moeten en niet de hele tijd te moeten klooien met de deuren van de sluis. De hele dag doe je eigenlijk niet zoveel maar het is toch vermoeiend.
De rest van de dag verloopt goed. Jade is lekker actief en gaat 's avond met Olga naar buiten. Op het sportveld gaan ze tennissen en op de skelters rijden. Terug op de kamer zien ze nog een luchtballon heel dichtbij langs komen varen! Nog een filmpje kijken en dan lekker slapen. Op naar de dag van morgen. Het optellen van de dagen is begonnen.
- Marcel
