Nu Jade thuis is, gaat het elke dag een klein beetje minder. Het is geen kattenpis wat ze heeft ondergaan maar stiekem hoop je, tegen beter weten in, dat ze snel herstelt.
Afgelopen dagen hebben we gemerkt dat de nieuwe cellen en haar lichaam tijd nodig hebben om aan elkaar te wennen. Om dit rustig aan te laten verlopen en transplantatieziekte te voorkomen, krijgt ze Prednison. Sinds gisteren is dit gestopt. Haar eetlust is direct minder en daarmee ook de energie die ze heeft. Op haar borst krijgt ze rode uitslag en haar voeten worden rood en pijnlijk om op te staan. Dit lijkt op de eerste symptomen van transplantatieziekte van de huid. We meten regelmatig de temperatuur omdat Jade warm aanvoelt. Ze heeft wel een beetje verhoging maar koorts heeft ze niet.
Ik zou eerst in Rotterdam gaan werken maar voor de zekerheid blijf ik thuis werken zodat we, als het nodig is, naar het ziekenhuis in Utrecht kunnen rijden. Jade ligt vooral op de bank en heeft niet veel zin en puf om iets te doen. Isa en Emilie komen na school even op bezoek. Dit doet Jade wel even goed. Samen knutselen ze wat voor hun huisdieren, het is tenslotte Dierendag.
Aan het eind van de middag bellen Olga en ik nog met het ziekenhuis. We hadden nog een uitslag tegoed van bloedonderzoek. De arts verteld dat ze een bacterie hebben gekweekt. Het is een onschuldige huidbacterie die ze via haar infuus heeft opgelopen. De bacterie zit met name in haar kastje (Port-a-cath). De weerstand van Jade is niet goed genoeg om dit zelf aan te pakken. Om de bacterie tegen te gaan, krijgt ze komende zeven dagen extra antibiotica (Teicoplanine). Gelukkig hoeft ze niet opgenomen te worden. Morgen krijgt ze de eerste gift in Utrecht en daarna een aantal keer in Goes. Over een week een nieuw bloedonderzoek om te kijken of de bacterie is verdwenen. We bespreken ook de rode uitslag om de huid van Jade. De arts maakt zich voor nu geen zorgen. Ze heeft geen koorts en morgen moet ze toch voor controle naar Utrecht. Even afwachten.
- Marcel