Nu Jade weer in het ziekenhuis ligt, veranderd onze planning dagelijks. Het is elke dag wel even puzzelen, passen en meten. Olga heeft bij Jade geslapen maar wil vandaag op tijd beginnen met werken. Om half acht moet Jade een poosje alleen in het ziekenhuis blijven. Ik zorg ondertussen dat Dylan naar school kan en rij dan naar het ziekenhuis. Om negen uur sta ik bij Jade op haar kamertje. Ze heeft me nog niet gemist.
De arts komt al vroeg langs om te vertellen dat de bloedwaarden er netjes uitzien en dat ze niks hebben gekweekt in de laatste bloedonderzoeken. Zoals het er nu naar uit ziet, krijgt ze morgen rond een uur of vier de laatste keer Vancomycine (antibiotica) tegen de bacterie. Daarna is het inpakken en naar huis. De arts vertelt ook dat ze in Utrecht binnenkort haar PAC willen verwijderen (kastje onder haar huid waar ze het infuus op aan prikken). De artsen daar denken dat de bacterie ondanks de antibiotica toch in haar kastje blijft zitten en binnen de kortste keren zijn kop weer opsteekt. Het zou zo maar kunnen dat het dan moeilijker is om de bacterie te bestrijden. Om deze periode te overbruggen krijgt ze tijdelijk één keer per dag een andere antibiotica (Teicoplanine) om de eventuele problemen voor te zijn. Meer details krijgen we vanmiddag te horen via de telefoon.
De rest van de dag verloopt goed. Jade gaat vlak voordat Dorine langskomt om voor school te werken nog uitgebreid onder de douche. Wonder boven wonder is ze precies op tijd afgedroogd en aangekleed. Het schoolwerk wil niet zo lukken. De week is het ziekenhuis zorgt dat Jade een beetje terneergeslagen is en weinig zin heeft in schoolwerk. En sinds vanochtend is ze in haar hoofd al bezig met het verwijderen van haar PAC. Het wordt geen productief lesuurtje.
Vlak daarna staat de volgende afleiding op het programma. Opa Roel en oma Ineke komen een spelletje spelen. Geeft mij mooi de tijd om Dylan van school te gaan halen. Op het schoolplein komt Dylan enthousiast met twee vriendjes aanlopen. Ze willen spelen. Dylan gaat met zijn vriendjes mee en ik rij in mijn eentje terug naar het ziekenhuis. Ik bel Olga om te vertellen dat de plannen gewijzigd zijn: of zij Dylan op kan halen, voor ons drieën kan koken en dan naar het ziekenhuis kan komen om met zijn vieren te eten. Ook weer geregeld.
Aan het eind van de middag wordt Olga gebeld door de arts uit Utrecht. Hij heeft een nieuw plan. Morgenochtend gaat Jade met de ambulance naar Utrecht. Ze staat vanaf twaalf uur op de spoedlijst om onder narcose te gaan. Als het meezit, kan ze direct om twaalf uur geholpen worden als het tegenzit kan het ook pas 's avonds worden. Ze mag in ieder geval vanaf zes uur 's ochtends niks meer eten en drinken. Ze willen de PAC zo snel mogelijk weghalen om geen onnodige risico's te nemen. Het eerste plan om tijd te rekken met een andere antibiotica kon in de prullenbak omdat de bacterie hier niet gevoelig voor is. Dat de PAC eruit moet, is niet zo'n probleem, op (korte) termijn moest hij er toch een keer uit. Wat wel een dingetje kan zijn, is dat Jade de komende weken nog medicijnen tegen schimmel via het infuus moet krijgen en dat ze het komende jaar nog vaak bloed af moeten nemen. De komende dagen gaan ze dan ook extra onderzoeken doen om te kijken of ze al mag stoppen met de medicijnen tegen schimmel. Ze gaan een CT-scan doen van haar longen om te kijken of de schimmel, die ze had, echt helemaal weg is én ze gaan in haar bloed kijken of de weerstand hoog genoeg is. In het beste geval mag Jade stoppen met de medicijnen en hoeft ze geen nieuw kastje (PICC-lijn, Hickman of PAC). Ze kunnen dan met vingerprikjes en af en toe een 'normaal' infuus in haar arm alles doen wat nodig is.
Met dit nieuws verandert onze planning weer. Ik ga morgen met Jade mee in de ambulance en Olga blijft in Goes bij Dylan. Als alles volgens plan verloopt, mag ze donderdag weer naar huis...
- Marcel