Vorige week is Jade voor het eerst naar de Brein Brekers Club op het Ostrea Lyceum geweest. Was niet heel makkelijk geweest maar ze had het toch maar even gedaan. De ervaringen van vorige week zorgen ervoor dat ze niet veel zin heeft om vandaag te gaan. De knop gaat om en ik breng haar naar school. Ten opzichte van vorige week begint het een stuk makkelijker. Ze hoeft geen mondkapje op en bij de ingang ziet ze direct haar vriendinnen. De vriendinnen nemen haar een beetje op sleeptouw. Ik loop op een afstandje achter ze aan. De groepen worden gemaakt en Jade gaat met haar groep beginnen met 'Beeldende Vorming' en daarna krijgen ze 'Muziek'. Ik volg op een afstandje het groepje naar het lokaal. Als ze binnen zijn, spreek ik kort even met de leraar. Hij kent me nog van een jaar of dertig geleden... hoe zou dat toch komen?? Hij nodigt me uit om in de klas te blijven maar dat aanbod sla ik af. Ik vind het belangrijk dat Jade dit alleen doet. Ik blijf in de buurt voor het geval het onverhoopt niet zo lekker loopt. Ik ga op het strafbankje zitten (twee stoelen op de gang)... Een uurtje later gaat de deur open. Het eerste deel van de groep is snel buiten en gaat met de begeleiders direct door naar de volgende les. Het andere deel van de groep doet er wat langer over en moet zelf de weg zien te vinden. Jade kan het tempo goed volgen en samen met haar vriendinnen vinden ze de weg naar het muzieklokaal. Ik blijf buiten wachten. Niet lang daarna hoor ik van alles en nog wat uit het lokaal komen. Terwijl ik wacht, spreek ik met een aantal leraren en begeleiders van het Ostrea Lyceum. Ze zijn oprecht geïnteresseerd en denken al met mij mee over de mogelijkheden voor Jade mocht ze hier volgend schooljaar op school komen. Het is niet alleen leerzaam voor Jade zo'n schooldag. Na de les komt Jade met een glimlach naar buiten. Ze heeft het naar haar zin gehad.
Na school rijden we direct door naar het ziekenhuis om bloed te prikken. In Utrecht willen ze graag wekelijks controleren hoe het met Jade gaat. Met name de nieren hebben het zwaar en dat willen ze wekelijks in de gaten houden. In het ziekenhuis draagt Jade nog wel een mondkapje. De risico's op een infectie zijn hier net wat hoger. Het heeft voordelen omdat we niet hoeven te wachten in een volle wachtkamer. Het prikken gaat snel maar haar bloed. In plaats van 1 vingerprikje, zijn er nu twee nodig. Na het ziekenhuis is het wel even mooi geweest. Jade gaat lekker op de bank uitrusten. Morgen weer naar school.
Later op de middag wordt Olga gebeld door het ziekenhuis. Het bloed ziet er goed uit maar de nieren hebben het zwaar. Jade moet komende dagen echt meer gaan drinken, zo'n 1,7 liter per dag. Dat haalt ze bij lange na niet. Volgende week maandag moet ze op controle naar Utrecht. Tot die tijd heeft ze de kans om voldoende te drinken. Lukt dit niet dan is een sonde waarschijnlijk nodig. Dit geeft Jade direct motivatie om meer te drinken. Nu nog volhouden!
- Marcel