Jade moet voor de laatste keer dit jaar naar het ziekenhuis in Utrecht voor controle. Omdat Olga nog één dagje moet werken voordat ze vakantie kan gaan vieren, gaat Dylan lekker bij zijn neven spelen. Jade en ik rijden na tienen richting Utrecht. Het is wel een beetje spannend omdat Jade moeite heeft om voldoende te drinken. Als haar nieren het nog steeds zwaar hebben, moet ze misschien weer een sonde zodat we 's nacht extra vocht kunnen geven.
Het eerste wat moet gebeuren als we in het ziekenhuis aankomen, is bloedprikken. Jade is voorbereid op een prik in de haar arm. Op beide armen heeft ze een pleister met verdovende zalf geplakt. Het blijkt mee te vallen. De verpleegkundige heeft maar drie buisje bloed nodig en dat moet wel lukken met een vingerprik. Na het prikken gaan we met zijn tweeën naar de Tienerlounge. We hebben een uurtje tijd voordat we een gesprek met de arts hebben. De lounge is eigenlijk alleen voor tieners en zeker niet voor ouders maar aangezien er niemand is, mag ik samen met Jade wel even op de Playstation spelen.
De tijd vliegt en we lopen terug naar de plek waar we opgehaald worden door de arts. Ik spreek onderweg even met de ouders van een kindje dat ongeveer op hetzelfde moment de diagnose leukemie heeft gekregen. Op het begin hebben we elkaar vaak gezien op de dagbehandeling en kregen de kinderen dezelfde chemo-kuren. Daarna hebben ze beide hun eigen behandeltraject doorlopen en hebben we elkaar minder gesproken. Het is nu mooi om te zien dat ze allebei goed herstellen en een positief vooruitzicht hebben!
Niet veel later zitten we bij arts. Ze is een poosje op vakantie geweest en in die tijd is er toch wel het een en ander gebeurd. Ze is verrast om Jade zo te zien. Als Jade het filmpje laat zien van de Kanjerloop is ze verbaasd. "Ben jij dit?" vraagt ze aan Jade. Ook de bloedwaarden zijn goed maar... de nieren hebben het nog steeds zwaar. De waarde die het meeste hierover zegt is Creatinine en is afgelopen week licht gestegen. Jade heeft afgelopen week wel haar best gedaan om voldoende te drinken maar nog niet genoeg. Ze moet proberen om nog meer te drinken. De arts vertelt dat in het slechtste geval de nieren toch wat schade hebben opgelopen en dat het maanden kan duren voordat dit zich hersteld. Als ze het hele plaatje bekijkt (Jade ziet er goed uit, kan zelfs al hardlopen en de rest van de waarden zien er goed uit), besluit ze dat Jade geen sonde hoeft om extra vocht toe te kunnen dienen. Komende weken gaat ze het in de gaten houden en als de waarde voor de Creatinine niet explosief stijgt, is het acceptabel. Een hele opluchting!!
Het gaat dus goed en daarom mogen de medicijnen verder worden afgebouwd. Er blijven nog maar 2 pillen (Neoral) over, eentje 's ochtends en eentje 's avonds. Een enorm verschil met een paar maanden geleden. Toen slikte ze nog meer dan 25 pillen per dag. En er is meer goed nieuws. Ze hoeft geen mondkapje meer te dragen in het ziekenhuis en ze mag zwemmen in een zwembad. Toch fijn om te weten omdat we volgende week in Villa Pardoes zitten en we vast een keertje ergens willen zwemmen. En voor ons gemak mogen we even kort bloedprikken in het ziekenhuis van Tilburg. Dit jaar dus niet meer terug naar Utrecht! En zo zitten we binnen twee uur weer in de auto op weg naar huis.
- Marcel