Na goed geslapen te hebben, moeten we tot 11:00 uur wachten voordat de Efteling opengaat. Van de vrijwilligers krijgen we een laatste instructie, een faciliteitenkaart en drie tegoedbonnen voor de actiefoto van een attractie. Eén vrijwilliger loopt even met ons mee naar buiten. We gaan de poort uit en steken de weg over. Ze maakt een deur open in het hek en zo staan we opeens in de Efteling.
We lopen een paadje uit en staan gelijk bij de ingang van 'Joris en de Draak'. Gelijk een goed moment om met de eerste achtbaan van de dag te beginnen. We hebben een faciliteitenkaart gekregen en hiermee mogen we bij alle attracties via de ingang voor rolstoelen naar binnen. Bij de meeste attracties wordt je opgehaald door een medewerker en ga je door de uitgang naar binnen. Meestal moet je wel even wachten maar niet veel langer dan een kwartier.
Een aantal jaar geleden vond Jade de eerste keer in de achtbaan nog erg spannend. Ze stond toen huilend van spanning in de rij maar moest en zou van haar zelf in 'Joris en de Draak' gaan. Dylan heeft voor het eerst in een achtbaan gezeten in Disneyland Parijs. We dachten in een rustige attractie vergelijkbaar met Droomvlucht te gaan toen het treintje opeens uit de startblokken schoot en ging ronddraaien. Achteraf had bij het lezen van de naam 'Crush Coaster' er toch wel een lampje moeten gaan branden. Gelukkig vond Dylan het een leuk ritje. Daarna is hij op schoolreis ook in een aantal achtbanen geweest in Drievliet. En zo waren de dagen, dat het Sprookjesbos en de Droomvlucht bovenaan het lijstje stonden, verleden tijd.
We zijn snel aan de beurt en niet veel later is de eerste achtbaan achter de rug en gaan we direct door naar de Python. Olga gaat dapper met ons mee. Na het enerverende ritje zien we dat iedereen lachend op de actiefoto staat (zelfs Olga). We wisselen direct één van onze tegoedbonnen in. Na de Python gaan we richting de Vogelrok. In recordtempo hebben we drie achtbanen gehad. Om even bij te komen gaan we in Carnaval Festival en Symbolica en luisteren we naar een verhaal van de Sprookjessprokkelaar. Tussendoor bezoeken we ook nog de voorstelling van Raveleijn. De tijd vliegt voorbij en rond een uur of zes gaan we richting ons huisje. Dylan heeft zin in een broodje Unox met spekjes. Terwijl hij het oppeuzelt, ga ik met Jade in de Baron 1898. Dylan is net lang genoeg (>140 cm) om mee te mogen maar houdt zich gedeisd. Hij blijft lekker bij Olga.
Ook nu gaan Jade en ik via de rolstoelingang naar binnen. De medewerkers zijn allemaal even aardig en behulpzaam. Bij elke attractie zijn er speciale plekken in de treintjes voor mensen met een beperking. De Efteling hanteert strenge regels en hier mag niet van afgeweken worden. Jade moet altijd aan de buitenkant zitten en naast haar een begeleider van minimaal 16 jaar. Het heeft dus zo zijn voordelen maar Jade wil toch ook wel eens zelf kunnen kiezen waar ze wil zitten en naast wie. Het is voor Jade trouwens de tweede keer dat ze in de Baron gaat maar het blijft spannend en niet alleen voor Jade. Gelukkig hang je maar even op 40 meter hoogte met je gezicht naar beneden in een oude goudmijn te kijken voordat je recht naar beneden valt. Niet lang daarna mag je weer uit je stoeltje. Een mooie afsluiter van de dag!
- Marcel
