
Wat is er nu leuker dan met een vriendinnetje of vriendje leuke dingen te doen in de vakantie? Daarom hebben wij Isa en Finn gevraagd om een paar dagen in Villa Pardoes te logeren. Ze hebben daar natuurlijk geen nee tegen gezegd. Ze hebben er zoveel zin in dat we gisteren hebben afgesproken dat ze een dagje eerder komen. Het plan is dat ze rond een uur of twee aankomen. Hebben we mooi even de tijd om uit te slapen en bij te komen van de drukke dag van gisteren.
De laatste dagen maken Olga en ik ons zorgen over Jade. Ze drinkt en eet zo weinig dat het eigenlijk niet goed voor haar kan zijn. Ook zit ze steeds vaker in de rolstoel, moet ze meer overgeven en is ze niet lekker. Aan de andere kant doen we heel veel (leuke) dingen die voor afleiding zorgen en haar elke keer energie geven. Alles opgeteld maken we ons toch zorgen. Het ziekenhuis had aangegeven dat ze minimaal 1,7 liter per dag zou moeten drinken om haar nierfunctie te verbeteren maar dat haalt ze bij lange na niet. Het begint steeds meer een strijd te worden en daarom bellen we met het ziekenhuis voor advies. Olga legt de situatie uit aan één van de dienstdoende artsen. Ze gaat overleggen met haar collega's over wat we het beste kunnen doen. Een optie zou kunnen zijn dat ze naar Utrecht moet komen voor controle en misschien zelfs moet blijven.
Terwijl we wachten op het telefoontje van de arts, worden Isa en Finn gebracht door hun ouders. Voor Jade gaat er opeens een knopje om en is ze ontzettend vrolijk en actief. 's Ochtends lag ze op de bank en was een klein loopje naar de keuken te veel. Nu zit ze vol energie en gaat ze meteen aan het lopend met Isa de villa verkennen. Niet veel later komen ze allebei verkleed in prinsessenjurken terug en hebben ze de grootste lol.
De telefoon van Olga gaat over. Het ziekenhuis belt terug... we hebben spijt dat we gebeld hebben. Nu Jade het zo naar haar zin heeft, willen we niet naar het ziekenhuis! Gelukkig heeft de arts een goed advies. Er is geen acute reden waarom we naar het ziekenhuis moeten komen. De klachten zijn waarschijnlijk (voor een deel) te wijten aan de Prednison waar ze een aantal weken geleden mee gestopt is. Vaak vermindert de eetlust dan tijdelijk. Het voorstel is om woensdag, volgens plan, bloed te laten prikken. Afhankelijk van de resultaten, zou Jade dan op zijn vroegst vrijdag naar Utrecht kunnen komen voor controle. We kunnen de vakantie gewoon afmaken! We bespreken ook de problemen die we hebben om Jade voldoende te laten drinken. Het is zo fijn dat we zo snel veel achter ons hebben kunnen laten, dat we niet willen dat we terug moeten naar een sonde of zelfs ziekenhuisopname. Uit het gesprek met de arts blijkt dat wij ons meer zorgen maken over het drinken dan zij. Ze vinden het op dit moment niet zo'n probleem. Er is een aanwijsbare oorzaak, ze wordt regelmatig gecontroleerd en er zijn geen aanwijzingen dat er acute problemen zijn. We moeten het proberen los te laten en Jade de tijd geven om zelf te herstellen. Gerustgesteld hangen we op.
Jade en Isa vieren het begin van hun vakantie met het knallen van de kurk van de kinderchampagne en gaan er daarna snel met zijn tweeën op pad . Wij kletsen met de ouders van Isa en Finn en geven ze een rondleiding door de villa. Als hun ouders zijn vertrokken, krijgen de meiden nog een Glittertatoeage op hun arm gezet! Nog snel een paar boterhammen naar binnen werken want het is echt tijd om naar de Efteling te gaan! Het is na vijven en het is rustig. Al snel hebben we de Python, Joris en de Draak en het schommelschip gedaan. Via de Bob, Fata Morgana en Aquanura lopen we naar 'Reizenrijk'. Het is kwart voor acht en de Efteling gaat bijna sluiten. Snel gaan we nog naar Carnival Festival voor de laatste attractie. Na acht minuten staan we buiten en zijn er nog een paar minuten over. We sprinten naar de Vogelrok en lopen snel naar binnen. Het is zo rustig dat we direct door kunnen lopen en in een karretje kunnen gaan zitten. Voordat de klok acht uur slaat, staan we buiten. Een laatste sprintje en we zitten in de laatste rit van de dag van Monsieur Cannibale. Drie attracties in een kwartier. Een record!
Moe maar voldoen lopen we door het park naar 'onze' uitgang. Het is prachtig in het donker, alle paden, gebouwen en attracties zijn prachtig verlicht. Eenmaal thuis gaan de kinderen snel naar bed. Olga en ik kijken hoe Michael van Gerwen wereldkampioen darts wordt en zoeken dan ook ons bedje op. Ik heb mijn broek nog niet uit of het brandalarm gaat af! Olga en ik kleden ons snel weer aan. Olga gaat naar de kinderen en ik ga kijken wat er aan de hand is. Er is niks te zien maar het alarm gaat maar door. Ik bel het nummer dat we moeten in geval van problemen. De vrouw aan de andere kant van de lijn vraagt of ik naar de ingang wil lopen en kijken waar de lampjes branden op een alarmpaneel. Er brandt één lampje: de centrale ontmoetingsruimte. Ik ga kijken of er daar iets aan de hand is maar ik zie niks bijzonders. De vrouw verteld dat de brandweer onderweg is en dat zij ook zo snel mogelijk onze kant op komt. Ik loop terug naar ons huisje om te kijken hoe het met iedereen gaat. Olga, Jade, Isa en Finn zijn wakker. Dylan slaapt dwars door het alarm heen. Ik hoor de brandweer met loeiende sirenes aankomen en ga alvast buiten kijken. Niet veel later staan er acht brandweer mannen en een vrijwilliger van Villa Pardoes op de stoep. De vrijwilligers kan op een ander paneel zien dat het alarm uit de wasruimte komt. De mannen van de brandweer gaan poolshoogte nemen maar het enige wat ze vinden, zijn vijf draaiende wasmachines en drogers. Deze geven samen zoveel warmte af dat het alarm is afgegaan. Loos alarm dus. Schijnbaar is het al vaker voorgevallen en de brandweer adviseert dan ook om een extra afvoer voor de drogers aan te leggen. Het alarm kan uit en de rust keer terug. Nu is het echt tijd om te gaan slapen!
- Marcel
Reactie schrijven