's Ochtends bespreken we met zijn allen de opties voor vandaag: bioscoop, bowlen, Toverland of toch 'gewoon' de Efteling. Uiteindelijk wordt het toch de Efteling. Om 11:00 gaat het park open en dit keer willen we direct gaan. Iets na tienen wordt er op de deur geklopt. Er staan twee clowns voor de deur. De ene heet Sprookje en de andere Vorkje.
Om kwart voor elf gaan we naar de Efteling. Clown Sprookje wil graag met ons mee. In polonaise gaan we naar buiten. Bij het oversteken van de weg regelt Sprookje het verkeer. Ze gaat op de weg staan om een grote vrachtauto tegen te houden zodat wij veilig kunnen oversteken.
Het doel voor vandaag in de Efteling: Symbolica, Droomvlucht, Baron 1898, Villa Volta en een foto van ons zessen in De Bob. Vooral attracties met een lange wachtrij. Het park is nog niet open voor het grote publiek maar wij kunnen al naar binnen. We slaan de achtbanen dit keer over. Het wordt een sprintje naar Symbolica. Helaas staat er toch al een lange rij als we aankomen. Dan maar via de rolstoelingang, in dit geval gaat dit sneller. Net als we ons willen melden, merk ik dat ik onze 'faciliteitenkaart' ben vergeten. Zonder die kaart kunnen we niet via de rolstoelingang. Daar gaat onze voorsprong. Terwijl ik de kaart ga halen, gaat de rest naar de Bob. Een kwartiertje later ben ik terug en is ons groepje weer compleet. Na iets minder dan een uur zitten we met zijn allen in De Bob. Iedereen krijgt de instructie om te lachen als de actiefoto gemaakt wordt. Het resultaat is gelukt!
Isa en Finn zijn nog nooit in het Spookslot geweest. Een mooie gelegenheid om 'snel' ook deze attractie te bezoeken. Tien minuten later staan we weer buiten. Na ook de Pandadroom gedaan te hebben, gaan we naar Symbolica. Op de weg er naar toe zien we Pardoes (Tovernar) lopen. Hij is op weg naar Symbolica om met zijn vriendinnetje Pardijntje (Prinses van Symbolica) foto's met de bezoekers te maken. En zo kunnen de meiden op de foto met Pardoes en Pardijntje. Voor Symbolica staat nog steeds een lange rij van meer dan een uur dus proberen we het via de rolstoelingang. Hier is de wachttijd ongeveer drie kwartier. Na Symbolica wordt het tijd om ons op te splitsen in twee groepjes. Ik ga met de meiden in de Baron, Olga gaat met de jongens in het schommelschip en langlaufen.
Ook bij de Baron kunnen we via de rolstoelingang gaan maar dan mag Jade niet voorin zitten, zit ze aan de buitenkant en moet ik naast haar zitten. Het wordt dus de normale rij. Een uur later zit Jade naast Isa(!) en mij op de voorste rij stoelen van het karretje. We schieten 40 meter omhoog en blijven een paar seconden hangen met ons gezicht naar beneden voordat we in de diepte vallen. Hoe vaker we de Baron doen, hoe leuker het wordt! De actiefoto is niet perfect maar goed genoeg. Nog een keer een uur in de rij voor een betere foto is geen optie!
Het wordt tijd om de laatste attractie te gaan doen: de Python. Nog een laatste wandeling door het park om voor de jongens een broodje Unox Worst Winterspecial (broodje worst met extra rode ui, gebakken spekreepjes, kaasvlokken, honing-mosterdsaus en een Warme Wintermuts) te halen en voor de meiden kopen we een Winterspin (twinkelende glitter suikerspin op een magisch stokje). Zo sluiten we zes(!) geweldige dagen in de Efteling af.
Terug in de Villa worden er door studenten van de RAG-week Nijmegen pannenkoeken gebakken. Het enige wat wij hoeven te doen is de pannenkoeken opeten! Er zijn (spek)pannenkoeken, fruit, ijs en snoepjes. Na al dit lekkers is het dan echt zover, de laatste avond in de Villa. Morgen inpakken en dan is deze geweldige week voorbij gevlogen.
We hebben zoveel mogen beleven: zes dagen Efteling, de Beekse Bergen, alle activiteiten in de Vila, vuurwerk, en ga zo maar door. Teveel om op te noemen. Allemaal mogelijk gemaakt door een team van 9 vaste medewerkers én meer dan 185 vrijwilligers! Alles wordt mogelijk gemaakt zonder subsidies of andere vaste inkomsten. Een week in Villa Pardoes kost zo'n € 2.000,- per gezin. Dit geld wordt in zijn geheel opgebracht door sponsoren en donateurs. Samen bezorgen zij jaarlijks zo’n 600 gezinnen een topweek. Jade heeft hier op een goed moment mogen zijn. Ze heeft alles kunnen doen en overal van kunnen genieten. En dat met haar beste vriendin! Een mooi begin van dit jaar waarin wij gaan proberen om zoveel mogelijk de ziekte van Jade achter ons te laten. Door het contact met de andere gezinnen realiseer je je dat er veel gezinnen zijn, die door de beperking of ziekte van hun kind het nooit achter hun kunnen laten. Je zou die gezinnen elk jaar een week gunnen om even bij te kunnen tanken!
Het is voor ons gezin bijzonder geweest om hier een week te mogen verblijven!
- Marcel
