Na een lange dag in het ziekenhuis gisteren zou je denken dat Jade minimaal een dagje nodig zou hebben om bij te komen. Niets is minder waar. Het is vandaag Juniorklas op het Pontes Goese Lyceum en daar wil ze graag naar toe. Hoewel het ook deze ochtend niet heel soepel en makkelijk gaat, ze gaat wel. Het lukt dan wel niet om op tijd in de klas te zitten maar ze is er weer bij.
Ze begint met Engelse les. De leraar vertelt op een leuke manier over de opwarming van de aarde maar wel allemaal in het Engels. Jade geniet er van en kan het verhaal goed volgen. Na de Engelse les gaan ze verder met het project. Het gaat Jade eigenlijk allemaal niet snel genoeg. Ze wil serieus met de opdracht aan de gang maar het is lastig om iedereen mee te krijgen. Stiekem raakt Jade een beetje gefrustreerd en vermoeid. Ondanks dat houdt ze het vol tot het einde. Volgende week verder.
Eenmaal thuis komt de vermoeidheid/boosheid/frustratie er uit. Jade is erg negatief en niks is goed. Op dit soort momenten is het erg moeilijk om Jade te helpen. Ook voor Olga is het niet makkelijk. Het vreet energie en afgelopen weken zijn toch al erg vermoeiend. Het blijft de hele middag een beetje doorsudderen. Misschien dat het (slaap)feestje van haar vriendinnetje Emilie het kan doorbreken. Als Olga haar weg brengt, lijkt het al wat beter te gaan.
Niet alleen Jade heeft een feestje ook Dylan heeft een feestje van een vriendje. En zo wordt het een rustige namiddag voor Olga. Ik ben op tijd thuis van mijn werk en we kunnen opeens plannen maken om met zijn tweeën uit eten te gaan. Toch blijven we lekker thuis. We gaan er eigenlijk van uit dat Jade het niet lang vol gaat houden en dat we haar niet al te laat op moeten halen. Niet veel later gaat de telefoon.
Het is de arts om de uitslag van de onderzoeken van gisteren te vertellen. Het is eerste wat ze zegt: "Het is een ingewikkelde en onduidelijke uitslag". Gisteren hebben we al gehoord dat de maag er onrustig uit zag. Nu horen we dat er in de biopten uit de maag geen transplantatieziekte is gevonden. De dikke darm daarentegen zag er op de camera heel rustig uit maar in de biopten is een heel klein beetje transplantatieziekte gevonden. Het zou logisch geweest zijn als de maag onrustig is én dat daar de transplantatieziekte zou zitten. Het zou een goede verklaring zijn geweest voor de buikpijn en misselijkheid. Nu heeft ze dus een beetje transplantatieziekte in haar dikke darm maar niet de klachten die daar bij horen. Je hebt normaal gesproken dan diarree en moet dan heel vaak naar de wc met waterdunne ontlasting. Jade heeft wel dunne ontlasting maar moet maar twee keer dag naar de wc. Olga vertelt ook nog dat Jade gisteren zich best goed voelde en dat ze geen medicijnen meer had ingenomen.
De arts wilde, voor dat ze ons belde, doorgeven dat Jade toch moest gaan starten met Prednison en een hogere dosis Ciclosporine. De aangetroffen transplantatieziekte was hiervoor de belangrijkste afweging. Nu ze met ons gesproken heeft en alles nogmaals afweegt, besluit ze toch iets heel anders. Jade mag per direct stoppen met alle medicijnen. Als het dit weekend beter gaat dan zouden de bijwerkingen van de medicijnen misschien toch de oorzaak van de buikpijn kunnen zijn. Krijgt ze komende dagen meer buikpijn of andere klachten dan moeten we meteen bellen. Alle recepten voor medicijnen staan klaar en kunnen dan direct worden gestart. De arts heeft nog meer nieuws. Het CMV-virus is nu helemaal verdwenen dus ook dat kan geen oorzaak meer zijn voor de buikpijn. De bloedwaarden worden elke keer nog beter. Alleen de nieren hebben het wat zwaarder. Jade moet de komende dagen extra vocht krijgen.
Niet lang nadat de arts heeft opgehangen, gaat de telefoon van Olga opnieuw. Het is een whatsappje met een fotootje van Jade. Ze is aan het gourmetten en heeft al een hamburgertje en een paar stukjes stokbrood op. Als een uurtje later de telefoon gaat, hangt Jade aan de lijn. Ze heeft net de hond van Emilie uitgelaten en wil graag mee bowlen met de meiden. Het gaat dus nog goed. Misschien hadden Olga en ik dan toch wel uit eten kunnen gaan.
Dylan komt om half tien thuis van zijn feestje. Hij heeft genoten van een bijzondere avond in het zwembad. Ze mochten namelijk met waterpistolen en Super Soakers in het zwembad. Het is al tien uur geweest als Jade weer belt. Ze wil ook wel blijven slapen op het feestje. Hoe fijn is dat. Olga brengt snel wat spullen en zorgt dat de sondevoeding de hele nacht door kan lopen. Nu maar hopen dat het de hele nacht goed blijft gaan!
- Marcel