Vrijdag hadden we een telefonisch gesprek met de arts van het Prinses Máxima Centrum. Uit de uitslag van de gastroscopie en colonoscopie kwam geen duidelijke oorzaak voor de buikpijn en misselijkheid naar voren. In de dikke darm zat wel een beetje transplantatieziekte maar of daar de buikpijn vandaan komt, is niet duidelijk. Na overleg met de arts, mocht Jade per direct stoppen met de medicijnen. Dit om te zien of de medicijnen misschien toch de buikpijn veroorzaken. De arts durfde het risico wel te nemen omdat het maar om een klein beetje transplantatieziekte ging en de recepten voor medicijnen klaar lagen in geval van 'nood'.
Vrijdagavond was de eerste keer dat Jade medicijnen mocht overslaan. Dat kwam goed uit want ze had een slaapfeestje bij haar vriendinnetje Emilie. Die avond is Jade niet vroeg gaan slapen maar dat heeft niks te maken met het wel/niet innemen van de medicijnen.
Zaterdagochtend werd Jade wel een beetje misselijk wakker maar de buikpijn leek minder te zijn. Zou het dan toch aan de medicijnen liggen? De rest van de dag doen we het rustig aan. Jade is vooral moe. Het is wel duidelijk hoe dat komt. Een keer op tijd naar bed gaat vast helpen.
De zondag verloopt hetzelfde. Jade heeft geen buikpijn(!) en ze is maar een klein beetje misselijk. Ze kijkt 'Wie is de mol?' en is aan het knutselen met haar broer. Ze is actief en lekker bezig. Ze probeert 's ochtends, 's middags en 's avonds wat te eten. Het is niet veel maar ze probeert het wel. Het lijkt dus echt wel wat beter te gaan en in ieder geval niet slechter! Zouden ze dan nu echt de weg naar boven hebben gevonden?
- Marcel