Vijf dagen geleden hebben de artsen in Utrecht met een cameraatje in de maag en darmen van Jade gekeken en hebben ze verschillende biopten genomen. De maag zag er op de beelden onrustig uit maar de dikke darm was rustig. De vrijdag erna hebben we van de arts gehoord dat er een klein beetje transplantatieziekte in de dikke darm zat en dat er (nog) niks in de maag gevonden is. Jade mocht daarom stoppen met alle medicijnen om te kijken of de buikpijn daarna minder zou worden. Dit lijkt het geval te zijn. Jade klaagt minder of buikpijn en misselijkheid.
Omdat het toch een beetje een gokje is, wil de arts Jade vandaag graag zien in Utrecht. Ten eerste om zelf te zien of het beter gaat met Jade én om te zien of de werking van de nieren niet verslechterd. Opa Jaap wil ook wel eens zien hoe zo'n dagje verloopt en rijdt samen met Jade en mij naar Utrecht.
Terwijl we wachten, is Jade lekker aan het knutselen en kletst opa met de vrijwilligsters. Tussendoor gaat Jade even bloedprikken en de controles doen (wegen, bloeddruk en temperatuur). Jade klaagt over hoofdpijn en buikpijn. Blijkbaar loopt de sondevoeding niet sinds vanochtend en heeft ze dus nog heel weinig gegeten en gedronken. Zodra de sonde loopt, gaat het snel wat beter.
Als de resultaten van het bloedonderzoek binnen zijn, gaan we bij de arts langs. Ze is blij om te zien dat het beter gaat met Jade. Het bloedbeeld zag er netjes uit. De meeste bloedwaarden (en dat zijn er heel veel) zitten inmiddels op normale waarden. Op het computerscherm lopen we ze snel langs. Waar we in het verleden heel vaak naar rode blokjes (te hoge waarden) en blauwe blokjes (te lage waarden) op het scherm keken, wordt het nu steeds meer witte blokjes (normale waarden). Ook de waarden voor haar nieren (Creatinine) is goed gedaald en zit al bijna op een normale waarde.
De arts laat nog een paar foto's zien van de binnenkant van haar maag en wijst aan waar de irritaties zitten. Jade en opa Jaap vinden het wel interessant om te zien. Uit de biopten is eigenlijk verder niks bijzonders meer gekomen. De transplantatieziekte is zo weinig dat haar eigen weerstand dit op gaat lossen. Ze hebben nog wel een virus (Humaan herpesvirus) in de biopten van haar maag en darmen gevonden. Dit veroorzaakt in ieder geval niet de maagklachten. Het is ook niet te behandelen dus de weerstand van Jade gaat dit zelf opruimen. Tot slot nemen de waarden van de weerstand (T-cellen) van Jade nog door. Deze waarde was op 14 januari heel hoog en is nu aan het zakken richting een normale waarde. Dit heeft misschien ook nog invloed gehad en een reden kunnen zijn voor de klachten.
Alles opgeteld is de conclusie simpel: we gaan zo door. De komende week hoeft Jade dus helemaal geen medicijnen meer te slikken. De buik kan dan verder tot rust komen en haar bloed kan nog verder herstellen. Het zou mooi zijn als Jade deze week probeert om zelf een beetje te gaan eten en drinken. Als dit lukt dan kan de sonde er over niet al te lange tijd uit. Zo snel kan het dan opeens weer gaan. Maar zover is het nog niet.
- Marcel