De weerberichten voor de komende weken geven slecht en onstuimig weer af. Als ik 's ochtends naar buiten kijk, lijkt het in Zeeland allemaal wel mee te vallen. Het is lang geleden dat we met zijn vieren naar buiten zijn geweest om een rondje te wandelen door het bos of over het strand. Jade heeft niet heel veel zin maar we gaan het toch proberen.
We rijden naar 'Oranjezon'. Dit is een prachtig natuurgebied in de buurt van Vrouwenpolder, waar je reeën en damherten kunt tegenkomen. Door de variatie in landschap is het een gunstig leefgebied voor heel veel soorten planten en dieren. Op de parkeerplaats twijfelen we of de rolstoel mee moet maar uiteindelijk besluiten we zonder te gaan. Na de eerste meters roept ze al dat ze moe is en in de rolstoel wil. Vlak daarna ziet ze verderop een groep Konikpaarden staan. Ze is opeens helemaal vergeten dat ze moe is. Ze heeft opeens energie voor tien en een half uur druk in de weer om foto's te maken.
Na de fotosessie gaan we dan echt beginnen met de wandeling. Het is een prachtig afwisselend gebied. De paden gaan op en neer door de duinen. Best pittig en Jade moet regelmatig even uitrusten. Als we eventjes ergens zitten, is Jade meestal toch aan het rondlopen om iets te doen of te bekijken. Echt uitrusten doet ze niet. Ze zit ook een paar keer op mijn nek zodat ze niet alles hoeft te lopen. Op dit soort momenten is het dan wel fijn dat ze niet al te zwaar is. Olga en Dylan klimmen ondertussen een duintop op en nemen een alternatieve route door dicht begroeide struiken. Als we tien minuten later elkaar weer zien, vertelt Dylan dat ze 4 damherten met grote geweien hebben gezien.
Halverwege de route gaan we een poosje languit in de duinen liggen. Het is schitterend weer en op sommige momenten is de hemel zelfs strakblauw. Dit hadden ze niet voorspeld in het weerbericht! Terwijl Jade, Olga en Dylan lekker even liggen, ga ik proberen om ook damherten op te sporen. Helaas zonder succes. Tijd om naar de auto te gaan. Jade loopt ook nu het grootste stuk zelf. Net voordat we de duinen uitlopen, zien Jade en ik een ree verscholen in de dichte begroeiing. Ze blijft even staan kijken maar net voordat Olga en Dylan komen, verdwijnt ze tussen de takken. Een mooie afsluiting van de wandeling.
De laatste week is Jade steeds actiever en kan ze meer doen. De dagen dat ze een hele dag op de bank zit, lijken steeds minder te worden. Het mooie weer helpt hier zeker bij. Laat de lente en zomer maar snel komen.
- Marcel