Het gaat goed met Jade en met ons gezin. De dagen worden steeds meer zoals ze geweest zijn. Iedereen kan steeds beter zijn draai vinden.
Dylan is altijd naar school en sport geweest maar heeft het lange tijd met één van ons moeten doen. Voor hem niet altijd leuk maar hij is daar heel goed mee omgegaan. Die tijd ligt inmiddels achter ons. Precies een half jaar geleden kwam Jade thuis na de stamceltransplantatie. Sindsdien heeft ze nog een paar keer (17 dagen) in het ziekenhuis gelegen en daar lijken geen dagen meer bij te komen. Voor Dylan is het fijn dat iedereen gewoon weer thuis is.
Olga is inmiddels weer zo goed als volledig aan het werk. Het is nog wel een beetje zoeken naar de juiste verdeling van de dagen maar dat gaat wel goed komen.
Voor mij geldt hetzelfde, ik ben eigenlijk ook volledig aan het werk. En dat komt goed uit omdat twee van de collega's die mijn werkzaamheden hadden overgenomen, nu zelf noodgedwongen veel minder kunnen werken. En zo maak ik in korte tijd weer helemaal deel uit van mijn team. Ik rij nu zelfs vaker voor mijn werk naar Utrecht dan voor de controles in het ziekenhuis. Hemelsbreed ligt ons hoofdkantoor maar een paar kilometer van het Prinses Máxima Centrum. Deze week heb ik het ritje zelfs twee keer gemaakt. Eén ding wat ik niet gemist heb, zijn de files. Afgelopen week heb ik meer dan 10 uur in de auto gezeten. Op donderdagavond dacht ik even vanuit Rotterdam naar Goes te rijden. Drie uur en een kwartier later, zat ik dan eindelijk thuis op de bank.
Jade is deze week alle dagen naar school gegaan. Ze doet mee met alle lessen behalve gym. Ze zou best kunnen gymen maar ze vindt het nog een beetje eng. Fysiek gaat het wel goed maar haar (reactie)snelheid is nog niet wat het geweest is. De kans dat ze bijv. een harde bal op haar hoofd krijgt, is wel degelijk aanwezig. De andere lessen kan ze goed volgen. Inmiddels legt ze de lat al zo hoog dat ze het moeilijk vindt om een foutje in een toets te accepteren. Op het begin van de week haalde ze een 8,7 voor natuur terwijl ze eigenlijk niet wist dat ze een toets had. Ondanks dat was ze niet tevreden. Op vrijdag was het nog erger. Ze had goed geleerd voor de topo-toets over Zuidoost-Azië maar toch ging er iets mis. Ze draaide per ongeluk twee antwoorden om waardoor ze twee foutjes had. Woedend kwam ze om kwart over drie het schoolplein op lopen. Gelukkig bedaarde ze later wel weer en was ze juist erg vrolijk.
Voor Jade is het heel goed dat ze de komende maanden weer went aan het schoolritme, het maken van huiswerk en toetsen en de teleurstelling als iets niet perfect is. Over een paar maanden gaat de overstap naar het Voortgezet Onderwijs dan hopelijk net wat soepeler.
- Marcel