Deze week was er in het nieuws dat de helft van de ouders van een kind met kanker zich ziek noodgedwongen ziek moet melden. Er is gewoon geen passende verlofregeling.
In principe heb je als werknemer recht op kortdurend en langdurende zorgverlof. Kortdurend zorgverlof is maximaal 2 keer het aantal uren wat je per week werkt gedurende 12 maanden. Deze uren krijg je (gedeeltelijk) betaald. Met lang durend zorgverlof heb je recht op maximaal 6 keer het aantal uren dat je per week werkt. In mijn geval zou ik deze uren niet betaald krijgen.
Een standaard behandeling van leukemie (ALL) is twee jaar! Je hoeft geen rekenknobbel te hebben om uit te rekenen dat het zorgverlof niet toereikend is.
Nu zit er veel verschil in de het verloop van de behandeling. Kinderen met een lichte vorm van leukemie moeten nog steeds meerdere keren per week naar het ziekenhuis maar vaak zijn ze veel ziek thuis van de behandeling met chemotherapie. In het geval van Jade heeft ze bijna 250 dagen in het ziekenhuis gelegen en zijn we zo'n 90 keer naar het ziekenhuis geweest voor een dagbehandeling. Toch maken deze verschillen in behandeltrajecten niks uit. Iedere ouder wil gewoon bij zijn/haar kind zijn of het nu thuis ziek op de bank zit of in het ziekenhuis ligt.
Nu heb ik het geluk dat ik een heel goede werkgever heb. Mijn afdelingshoofd van Sweco heeft vrijwel direct gezegd: "Neem zoveel tijd als je nodig hebt. Als je wil werken mag je werken maar als het niet gaat, maak je dan geen zorgen. Het wordt geregeld!". Dit heeft mij de rust gegeven om veel bij Jade te kunnen zijn. Op het begin heb ik nog best wat uren kunnen maken maar zodra Jade vaak in het ziekenhuis lag en er veel onzekerheid was, kon ik dit gewoon niet meer opbrengen. Je hoofd staat helemaal niet naar werken. Gelukkig had ik dus een werkgever, die dit begrijpt!
Olga heeft zich op de duur wel ziek gemeld en kreeg gelukkig de mogelijkheid om thuis te blijven. Toch was er wel verschil omdat ze na verloop van tijd toch weer moest gaan beginnen. Achteraf kwam dit op een goed moment. Jade had de stamceltransplantatie achter de rug en was inmiddels thuis. Toch had het fijn geweest als ze zich hier niet druk over had hoeven maken.
Jammer genoeg zijn er dus heel veel gezinnen, die dit niet zo kunnen regelen. Uit onderzoek blijkt dat als een kind kanker krijgt, dat grote gevolgen heeft voor de werksituatie van ouders. Van hen past 96 procent noodgedwongen hun werksituatie aan om bij medische behandelingen en opnames te zijn en hun zieke kind te steunen. De helft meldt zich (tijdelijk) ziek, een kwart neemt zorgverlof op en een op de vijf gaat minder uren werken. Een op de tien mensen stopt zelfs (tijdelijk) met werken.
In onze buurlanden zoals België is het zorgverlof veel beter geregeld. Er moet in Nederland een beter zorgverlof komen voor ouders met ernstig zieke kinderen. Vanaf 2020 krijgen partners 6 weken(!) kraamverlof om vanaf het begin betrokken te zijn bij het kind en zo de band met het kind te versterken. Als dit al kan dan moet er toch ook een potje met geld te vinden zijn om jaarlijks de 600 gezinnen met een kind met kanker te helpen. Een ding is zeker deze ernstig ziek kinderen hebben de hulp en steun van hun ouders hard(er) nodig!
- Marcel