Tegenwoordig geneest het grootste deel van de mensen met kanker maar al deze mensen hebben zo veel moeten meemaken om beter te worden. En als je dan beter bent dan volgt er een lange weg om weer zo goed als het gaat het normale leven op te pakken. Olga en ik maken dit van dichtbij mee maar hoe het echt is voor Jade, weet je alleen als je zelf een ernstige en levensbedreigende ziekte hebt (gehad). Met Jade gaat het nu zo goed dat we vooral vooruit kijken, plannen maken en leuke dingen doen. Op de momenten dat ze naar het ziekenhuis gaat voor controle, zijn we benieuwd naar de resultaten van het bloedonderzoek maar ongerust zijn we eigenlijk niet echt.
Mijn neef heeft vorige jaar darmkanker gehad. Na een zware behandeling was de kanker weg en kon hij zijn leven oppakken. Eindelijk weer tijd voor zijn gezin, werk en hobby's. Begin deze maand moest ook hij voor controle naar het ziekenhuis. Helaas kreeg hij kort daarna te horen dat de resultaten van het bloedonderzoek niet goed waren. Twee weken later en uitgebreid onderzoek komt de bevestiging: de kanker is terug. Ondanks de enorme klap in het gezicht van mijn neef, blijft hij positief. De kanker is behandelbaar en dus zijn er kansen. Het had slechter kunnen zijn...
Ik denk meteen aan onze eigen situatie. Stel dat wij te horen krijgen, dat de leukemie bij Jade terug is. Net nu alles weer een beetje op de rit staat. De vakantie komt er aan, Jade gaat straks naar het VWO, Olga en ik zijn weer fulltime aan het werk. Eén ding weet ik zeker: ook wij zouden niet bij de pakken neer gaan zitten.
Ik heb veel respect voor de positieve instelling en motivatie van mijn neef en zijn gezin!
- Marcel